 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Nie patrz na mnie! Nie patrz, kurwa, na mnie!
—Frank Booth
Wyjebmy wszystko, co się rusza!
—Frank Booth
Przyślę ci list miłosny, prosto z serca, chuju! Wiesz, czym jest list miłosny?! To kula z pistoletu, chuju! Gdy dostaniesz list miłosny, będzie po tobie! Rozumiesz, kurwa? Poślę cię prosto do piekła, chuju!
—Frank Booth grożący Jeffreyowi Beaumontowi.
Franklin „Frank” Booth jest głównym antagonistą thrillera psychologicznego Blue Velvet z 1986 roku.
Był niebezpiecznym i niezrównoważonym psychicznie bossem przestępczym, który sadystycznie znęcał się i gwałcił Dorothy Vallens, zmuszając ją do bycia swoją niewolnicą seksualną.
W jego rolę wcielił się zmarły Dennis Hopper.
Co czyni go Czystym Złem?[]
- Zarządzał przestępczym imperium opartym na narkotykach i prostytucji.
- Zabił męża Dorothy Vallens i porwał jej syna, aby mógł ją szantażować, by ta została jego niewolnicą seksualną. Przez noce regularnie ją bił i gwałcił, do tego stopnia, że Dorothy bardzo mocno przyzwyczaiła się do bólu, jaki jej zadawał, co ostatecznie sprawiło, że chciała go więcej.
- Choć krzyczał na Dorothy, żeby nie patrzyła na niego, gdy ją bił, sugerując, że może odczuwać jakieś poczucie winy z powodu tego czynu, jest to zbyt dwuznaczne i mało znaczące, aby mogło być okolicznością łagodzącą.
- Odciął ucho mężowi Dorothy i później zadrwił z niej z tego powodu, gdy ją gwałcił.
- Miał policjanta na liście płac, który zabijał rywalizujących handlarzy narkotyków, aby ukraść ich produkty i połamał nogi prostytutce na jednym z miejsc zbrodni.
- Kiedy przyłapał Jeffreya rozmawiającego z Dorothy przed jej mieszkaniem, porwał go i zawiózł w takie miejsce, gdzie mógł go bić i upokarzać, bez niczyjej interwencji.
- Uderzył Jeffreya w twarz za rzekomy brak szacunku dla Bena (chociaż wcale tego nie zrobił), tylko po to, aby pokazać, że może sprawić, aby Jeffrey zrobił, co on tylko zechce.
- Molestował Dorothy w swoim samochodzie na oczach jej kochanka, Jeffreya Beumonta. Kiedy Jeffrey go uderzył, kaza; swoim ludziom wyprowadzić go na zewnątrz, gdzie siłą pocałował Jeffreya w twarz i następnie bił go do nieprzytomności.
- Złamał Dorothy, niemal niszcząc jej życie, i zostawił ją przed domem dziewczyny Jeffreya. Chociaż pozwolił Dorothy widywać syna od czasu do czasu, robił to tylko po to, by przedłużyć jej status seksualnej niewolnicy.
- Dokonał lobotomii na jednym ze swoich popleczników i później go zabił.
- Prawie udało mu się zabić Jeffreya; jednak to Jeffrey zabił go pierwszy.
- Chociaż sugeruje się, że cierpiał na zaburzenie dysocjacyjne tożsamości, ustalono, że nadal potrafił odróżniać dobro od zła i robił to, co robił, ponieważ lubił krzywdzić ludzi. Nie ma dowodów sugerujących, że był kontrolowany przez swoje inne osobowości. W rzeczywistości w pewnym momencie zostało nawet zasugerowane, że zdawał sobie sprawę, iż cierpiał na DID, ale nadal nie zamierzał zrobić cokolwiek w tej sprawie.
- Chociaż istnieją pewne powody, by sądzić, że mógł doświadczyć jakiegoś rodzaju traumy w swoim życiu, ta sugestia wynika jedynie z faktu, że płakał przy piosence „In Dreams” co jest bardzo mało znaczącym argumentem, by go zdyskwalifikować. Nawet w tej jednej scenie ta postać nie budzi jakiegokolwiek współczucia ze względu na okropne rzeczy, których się dopuścił.
- Były w filmie sceny, gdzie żartował ze swoimi ludźmi i miał względnie przyjacielskie stosunki ze swoim współkryminalistą, Benem, nawet wznosząc toast za tego ostatniego i karząc Jeffreya, gdy ten nie dołączył do toastu. Jednak nigdy nie okazywał prawdziwej troski żadnemu z nich, nawet gdy policja się zbliżała.
Ciekawostki[]
- W oryginalnym scenariuszu jest mocno zasugerowane, że Frank zgwałcił Jeffreya po tym, jak zabrał go na wieś i pobił. Chociaż w samym filmie nie ma na to zbyt wielu dowodów, jednocześnie nie zostało to podważone. Gdyby zostało to przedstawione na ekranie, Frank okazałby się wtedy jeszcze gorszy.