- Uwaga: Ten artykuł dotyczy tylko jego książkowej wersji, jako iż wersja Saurona z animacji Rankin-Bass i Ralpha Bakshiego nie została uznana za Czyste Zło. W związku z tym należy umieścić tutaj tylko informacje i zbrodnie popełnione przez niego w książkach.
To ten, którego imienia nie mówi się teraz; bo Valarowie oszukali cię co do niego, wysuwając imię Eru, zjawę wymyśloną w szaleństwie ich serc, starającą się związać ludzi w niewolę dla siebie. Bo oni są wyrocznią tego Eru, który mówi tylko to, co chcą. Ale ten, który jest ich panem, jeszcze zwycięży i wybawi cię od tego upiora; a jego imię to Melkor, Pan Wszechrzeczy, Dawca Wolności i uczyni ciś silniejszym od nich.
—Sauron oszukujący Ar-Pharazôna, kłamiąc, że Eru Iluvatar jest zły, a Morgoth dobry.
Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem,
Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie,
Jeden, by wszystkimi rządzić,
Jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.
Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie,
Jeden, by wszystkimi rządzić,
Jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.
—Poemat o Jedynym Pierścieniu.
Sauron, niegdyś szlachetny Maia znany jako Mairon, jest głównym antagonistą Legendarium Śródziemia autorstwa J.R.R. Tolkiena (z Morgothem jako nadrzędnym antagonistą). Jest tytułowym głównym antagonistą klasycznej, epickiej powieści high fantasy, Władca Pierścieni, drugorzędnym antagonistą mitopejskiej powieści, Silmarillion, głównym antagonistą w Dzieciach Húrina, nadrzędnym antagonistą Hobbita i drugorzędnym antagonistą Historii Śródziemia.
Był prawą ręką pierwszego Czarnego Pana, Morgotha, który został wrzucony do Bezczasowej Pustki przez Valarów pod koniec Pierwszej Ery. Podczas Drugiej Ery Sauron został drugim Czarnym Panem Śródziemia, który mieszkał w Mordorze i stworzył Jedyny Pierścień, który utracił dawno temu. Jego celem było odzyskanie Jedynego Pierścienia i ponowne rządzenie Śródziemiem w wiecznym mroku, lecz zniszczenie Pierścienia ostatecznie oznaczało jego upadek. Był także arcywrogiem Aragorna, króla Gondoru; Frodo, Powiernika Pierścienia; i Gandalfa, Szarego Czarodzieja (później Białego).
Co czyni go Czystym Złem?[]
- Dołączył do Morgotha i asystował mu w próbie podbicia Ardy, pragnąc tego, co uważał za absolutny porządek dla dobrej sprawy. Jednak po zakończeniu Pierwszej Ery pozwolił, by pochłonęła go duma, ponieważ jego wiedza była podziwiana przez otaczających go ludzi i mógł w znacznym stopniu na nich wpływać. Od tego czasu dbał tylko o zdobycie władzy dla siebie, unieważniając w ten sposób wszelkie dobre intencje, jakie mógł mieć.
- Oszukał mężczyznę, by zdradził swoich towarzyszy, pokazując mu wizję umierającej żony, tylko po to, by ujawnić, że ona już nie żyje i zabił go poprzez straszliwe tortury, „jednocząc ich”.
- Schwytał Berena i jego towarzyszy, sadystycznie uwięził ich w lochach i kazał swoim wilkołakom zabić ich, jednego po drugim.
- Oszukał rasy Śródziemia za pomocą Pierścieni Władzy, w tym dziewięciu Królów Ludzi, którzy zostali oślepieni przez własny głód mocy, ukrywając, że stworzył Jedyny Pierścień, by nimi wszystkim rządzić. Ten proces w końcu pozwolił Sauronowi skorumpować ludzi i przemienić ich w Nazgule, by stali się jego niewolnikami, co jest opisane jako los gorszy niż śmierć, a także uczyniło go to odpowiedzialnym za skorumpowanie Isildura i Golluma przez Pierścień.
- Torturował Celebrimbora na śmierć i użył jego zwłok jako sztandaru.
- Zwrócił Numenora na mroczną ścieżkę, każąc mu czcić Morgotha i składać ofiary z ludzi, a udało mu się to zrobić okłamując ich króla, Ar-Pharazôna, że Morgoth jest dobry, a Eru Iluvatar zły, podając się za Annatara, Władcę Darów. Oszukał również Ar-Pharazôna i jego armię, by próbowali podbić Nieśmiertelne Ziemie i zastąpić Eru. Wszystko to czyni go pośrednio odpowiedzialnym za zniszczenie Numenoru z powodu ingerencji Eru i samego Saurona, dla którego w tym momencie nie było już żadnego odwrotu.
- Podczas Wojny Ostatniego Przymierza zabił Elendila, Najwyższego Króla Gondoru i Arnoru oraz Gil-galada, Najwyższego Króla Ñoldoru i próbował zrobić to samo z synem Elendila, Isildurem.
- Kiedy został Nekromantą z Dol Guldur, Sauron schwytał i uwięził Thraina II w fortecy, gdzie go torturował, zabrał mu ostatni z Krasnoludzkich Pierścieni Mocy i zostawił go na śmierć w lochach. W końcu również torturował Golluma w krainie Mordor po zniszczeniu Dol Guldur, po czym wysłał Nazguli, by zabili Froda i przejęli Pierścień.
- Pracował z upadłym Istarim o imieniu Saruman, któremu kazał zniszczyć królestwo Rohanu, aż do ostatniego dziecka.
- Psychicznie dręczył Pippina, kiedy zaglądał do palantiru.
- Zaatakował Gondor i Minas Tirith, zamierzając wymordować całą jego ludność, w tym kobiety i dzieci.
- Użył swojego palantiru, by doprowadzić Denethora II do szaleństwa i rozpaczy, co doprowadziło go do popełnienia samobójstwa.
- Nakarmił więźniami swoją „ulubioną” Szelobę nie z życzliwości dla niej, ale po prostu z chęci zobaczenia, jak inni cierpią.
- Próbował ponownie podbić Śródziemie, zabijając wszystkich towarzyszy Froda oraz sprzymierzone siły Rohanu i Gondoru podczas bitwy pod Czarną Bramą.
- Chciał zgładzić rasy ludzi i elfów po odzyskaniu Jedynego Pierścienia, a także obrócić w proch Śródziemie i pogrążyć je całe w mroku, tak jak Shire, a następnie podbić cały świat, bez żadnych oznak, że Sauron widział Pierścień jako nic więcej niż potężny artefakt i ucieleśnienie jego własnej woli, mimo że jest czującą postacią.
Ciekawostki[]
- Podstawowa różnica między Sauronem a Morgothem — jego absolutnie złym mistrzem — polega na tym, że Morgoth chciał zniszczyć świat, co mógł z powodzeniem osiągnąć w Dagor Dagorath, podczas gdy Sauron chciał nim rządzić.
- Chociaż książkowa wersja Saurona jest Czystym Złem, ze względu na bycie manipulującym sadystą, co zostało pokazane w Silmarillionie, tak ze względu na jego brak osobowości i motywów zarówno w filmach Ralpha Bakshiego, jak i Rankin/Bass sprawia, że nie jest nawet bliski kwalifikacji do tej kategorii. Gdyby nie Silmarillion i następne dzieła, książkowa wersja Saurona również nie kwalifikowałaby się jako Czyste Zło.